Ο Άγγελος Τερζάκης (16/2/1907 – 3/8/1979) υπήρξε ίσως ο πιο φιλοσοφικά ανήσυχος της γενιάς του '30, έλληνας πεζογράφος, θεατρικός συγγραφέας και δοκιμιογράφος, που έφερε τον αέρα της ανανέωσης στα ελληνικά γράμματα. Στο κέντρο των αναζητήσεών του βρέθηκε πάντοτε ο σύγχρονος άνθρωπος και τα αγωνιώδη προβλήματά του. Πέθανε στην Αθήνα στις 3 Αυγούστου 1979, σε ηλικία 72 ετών.
Artwork by CHARACTERS
«Ε λοιπόν, σε μιαν εποχή όπου όλη η αρετή είναι ν' ακουμπάει ο ένας στον άλλον πλάτη με πλάτη, όχι για την αλληλεγγύη αλλά για τη συναλλαγή, σε μιαν εποχή όπου αρετή είναι η δειλία, εγώ τουλάχιστο στάθηκα ολομόναχος κι ολόρθος».
(Αφηγητής-ήρωας. «Μυστική ζωή»)
Φαίνεται πως η εντολή της ζωής είναι τέτοια. Nα ιδρώσεις, να σκοντάψεις, να δακρύσεις, ώσπου, μέσα στην απέραντη βουρκοθάλασσα, ν’ αγγίξεις κάποια στιγμή με τ’ ακροδάχτυλα το σπάνιο διαμάντι της χαράς, που μόλις το βρεις το χάνεις, κι αρχίζεις πάλι από την αρχή.
(“ΑΠΡΙΛΗΣ” )
Ολάκερη η αιωνόβια διαδικασία του πολιτισμού δεν είναι παρά μια πάλη επική του ανθρώπου κατά του εαυτού του.
Αποστρέφομαι τους ανθρώπους που δεν αμφιβάλλουν.
( “ΔΙΧΩΣ ΘΕΟ” )
Από τους δέκα ανθρώπους που σου ζητάν τη γνώμη σου για κάτι, οι εννέα το κάνουνε μονάχα για να σου πούνε τη δική τους.
( “ΜΕΝΕΞΕΔΕΝΙΑ ΠΟΛΙΤΕΙΑ” )
Ο άνθρωπος έχει γεννηθεί για να ποθεί την ελευθερία μέσα σ’ ένα κόσμο που δεν την ανέχεται.
( “ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ” )
Μερικοί κατορθώνουν να ζουν με τη στιγμή. Είναι οι ευτυχέστεροι.
(“ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ”)
