Της μοίρας τα παιχνίδια
Ο Παύλος την κοίταξε σαστισμένος, νόμιζε ότι ονειρευόταν, ένα γλυκό όνειρο που θα κρατούσε για το υπόλοιπο της ζωής του.
Το όνομά μου είναι Δήμητρα Καμπόλη και γεννήθηκα στην Αθήνα . Το πρώτο σπίτι που με δέχτηκε σαν μωρο ήταν ένα παλιό νεοκλασικό στην Καστέλα. Ίσως για αυτό να μου αρέσουν τα παλιά πράγματα και οι αντίκες. Στην συνέχεια μετακομίσαμε στον Άλιμο όπου μένω σε ένα σπίτι με κήπο μέχρι και σήμερα. Σπούδασα τουριστικές επιχειρήσεις αλλά με κέρδισε ο κόσμος της μόδας και για πολλά χρόνια ασχολούμουν με ότι σχέση με υφάσματα, χρώματα, πατρον και σχέδια. Η δημιουργική μου φύση με βοήθησε πολλές φορές στην ζωή μου , η ζωγραφική σε γυαλί, οι κατασκευές με χαρτί και πολλά άλλα με έμαθαν να χρησιμοποιώ την φαντασία μου και να ισορροπώ σε πολύ δύσκολες καταστάσεις. Όμως η γραφή με συγκίνησε βαθύτατα γιατί άγγιξε τις κρυφές χορδές της ψυχής μου και μέσα από αυτή βρισκω τρόπο να επικοινωνώ με τους συνάνθρωπους μου με έναν διαφορετικό τρόπο. Με τα χέρια μου μπορώ να δώσω ζωντάνια σε ένα αντικείμενο που οι άλλοι θεωρούν χαμένο και άχρηστο. Με την φαντασία μου όμως ταξιδεύω, ονειρεύομαι και πιστεύω ότι το ίδιο συμβαίνει σε όσους διαβάζουν τις ιστορίες μου.
Ο Παύλος την κοίταξε σαστισμένος, νόμιζε ότι ονειρευόταν, ένα γλυκό όνειρο που θα κρατούσε για το υπόλοιπο της ζωής του.