Κάθε καλοκαίρι, κυρίως στην αρχή του, ορισμένες γυναίκες δημοσιεύουν άρθρα ή αναρτήσεις στα SoMe απενοχοποίησης του γυναικείου σώματος, εν’όψει της εμφάνισής τους στην παραλία. Οι δημοσιεύσεις αυτές όχι μόνο τυγχάνουν μεγάλης ανταπόκρισης από το γυναικείο κοινό αλλά γίνονται αντιληπτές ως εξαιρετικά εμπνευσμένες δηλώσεις.
Γιατί όμως χρειάζεται μία γυναίκα να κάνει τέτοιες δηλώσεις απενοχοποίησης εάν προηγουμένως δεν έχει αποδεχθεί αυτά τα πρότυπα; Γιατί να χρειάζεται να πεις ότι είσαι ενάντια στα “φαλοκρατικά” πρότυπα, εάν δεν τα έχεις ήδη αποδεχθεί και υιοθετήσει; Ουσιαστικά αυτή η αντίδραση γίνεται απέναντι στον ίδιο σου τον εαυτό και όχι στα πρότυπα τα οποία έχουν υιοθετήθει με φανατισμό ήδη από την εποχή του ΚΛΙΚ και του Νίτρο. Κάνοντας τέτοιες δηλώσεις ουσιαστικά αποδέχεσαι τα πρότυπα αλλά προσπαθείς να αποστασιοποιηθείς από αυτά ή να τα υποτιμήσεις. Τα σημάδια του χρόνου είναι πολύ φυσιολογικά και ίδια για όλους τους ανθρώπους. Γιατί θα πρέπει να δηλώσουμε, με ύφος αμετανόητου επαναστάτη, κάτι που είναι τόσο αυτονόητο;
Και πάλι, η απάντηση θα έρθει εάν προσεγγίσουμε το “πρόβλημα” διαφορετικά. Το “πρόβλημα” λοιπόν ξεκινά από το πως αντιλαμβανόμαστε την ομορφιά και εν γένει την αξία ενός ανθρώπου. Εάν αποδεχτούμε τα πρότυπα που προβάλλονται και προσπαθήσουμε να τα ακολουθήσουμε, τότε μοιραία θα φθάσουμε σε μία ηλικία που θα συνειδητοποιήσουμε ότι δεν είμαστε ανταγωνιστικοί σύμφωνα με αυτά, οπότε είτε χάνουμε την προσωπικότητά μας που προσπαθούσαμε να χτίσουμε τόσα χρόνια σύμφωνα με αυτά, είτε τα απαξιώνουμε. Εάν έχουμε υιοθετήσει τα πρότυπα που δεν μπορούμε πλέον να ακολουθήσουμε χωρίς να αναπτύξουμε άλλες εκφράσεις ομορφιάς του εαυτού μας, τότε καταλήγουμε να μην είμαστε όμορφοι, ανεξάρτητα με τις επεμβάσεις ή την αποποίηση των προτύπων.
Δέχομαι ότι η κοινωνία έχει επιφορτίσει με την ευθύνη της εξωτερικής ομορφιάς την γυναίκα, με αποτέλεσμα η ίδια να αντιλαμβάνεται την ομορφιά της σύμφωνα με τα σχόλια του περιβάλλοντός της ή τα likes. Ακολουθώντας το ίδιο κλισέ σκεπτικό και ο άνδρας είναι επιφορτισμένος με την ευθύνη της επιτυχίας, κυρίως της οικονομικής. Έτσι ενώ η γυναίκα “οφείλει” να επιδείξει το πλούσιο στήθος της αντίστοιχα ο άνδρας “οφείλει” να επιδείξει το πλούσιο αυτοκίνητό του.
Το παραδοσιακό marketing στηρίζονταν κατά βάση στην δημιουργία και ενίσχυση αυτών των προτύπων – στερεοτύπων για την ευκολότερη προσέγγιση των καταναλωτών. Σήμερα, το σύγχρονο branding δεν κατασκευάζει ούτε συντηρεί πρότυπα αλλά συνδέεται με αξίες, τις εκφράζει με ιστορίες και τις αποδεικνύει με δράσεις. Το πέρασμα από τα πρότυπα-στερεότυπα στις αξίες, από τα σλόγκαν στις ιστορίες, από την επίδειξη στην αυθεντικότητα, δεν συμβαίνει μόνο στο branding αλλά και στις κοινωνίες. Αυτό είναι ένα καλό σημάδι για αυτές, ιδιαίτερα όταν οι άνθρωποι λαμβάνουν περισσότερη παιδεία και λιγότερο mentoring.
Artwork by CHARACTERS