Το δεύτερο Lockdown ήρθε.
Και ήταν αναμενόμενο για όλους, ή τουλάχιστον για κάθε άνθρωπο με κοινή λογική.
Βλέποντας τα αποτελέσματα των μέχρι τώρα δράσεων,
και σκεπτόμενος πάντα καλοπροαίρετα και με γνώμονα το κοινό καλό,
προκύπτουν κάποια εύλογα ερωτήματα.
Ποιο το οικονομικό όφελος από το άνοιγμα του τουρισμού;
Ήταν μεγαλύτερο, οικονομικά και κοινωνικά, από την παύση της οικονομίας που ακολουθεί τώρα;
Γιατί δεν αξιοποιήθηκε το αρχικά χαμηλό ποσοστό κρουσμάτων με το κλείσιμο των συνόρων (με κάποιες εξαιρέσεις) συνεχίζοντας την παραγωγή εντός της χώρας; Την στιγμή που οι περισσότερες οικονομίες είχαν παγώσει κάτι τέτοιο δεν θα έβρισκε σε πλεονεκτική θέση την χώρα μας στο άμεσο μέλλον; Αυτή η στρατηγική μήπως έφερνε καλύτερα οικονομικά αποτελέσματα και περισσότερη ανάπτυξη από την ανεμική τουριστική σεζόν και την εισαγωγή κρουσμάτων;
Πως αξιοποιήθηκαν τα χρήματα που δαπανήθηκαν για την προώθηση μιας εξ’ορισμού χαμένης τουριστικής σεζόν;
Γιατί προσπαθούν να “διορθώσουν” την κατάσταση βάζοντας πάντα οικονομικά εμπόδια στους τρόπους αντιμετώπισης της εξάπλωσης και δεν σκέφτονται διαφορετικά.
Για παράδειγμα, γιατί η μόνη λύση που συζητιέται για τον συνωστισμό στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς είναι να γίνει αγορά περισσότερων λεωφορείων και δεν επιχειρείται να κατακερματίστεί, για παράδειγμα, η κίνηση του κόσμου μέσα στην ημέρα αποφορτίζοντας τις ώρες αιχμής;
Γιατί δεν δίνονται δωρεάν μάσκες και δεν συνταγογραφούνται τεστ;
Γιατί δεν οργάνωσαν και δεν εκπαίδευσαν τους δασκάλους το καλοκαίρι για να υλοποιηθεί η εξ’αποστάσεως εκπαίδευση.
Γιατί δεν ενίσχυσαν με εξοπλισμό τις ΜΕΘ, δεν προσέλαβαν ιατρικό προσωπικό, και δεν πρόσφεραν υπολογιστές μαθητών με χαμηλό εισόδημα, αλλά επένδυσαν στον μεγάλο περίπατο, στο τσιμέντωμα της Ακρόπολης και στην χρηματοδότηση των MME για ένα project που ήταν υποχρεωμένοι να το κάνουν δωρεάν;
Γιατί απαξιώνουν την σοβαρότητα της επιδημίας εφαρμόζοντας μέτρα που δεν έχουν κανένα πρακτικό νόημα, με αποτέλεσμα ο κόσμος να μην αντιλαμβάνεται την σοβαρότητα της κατάστασης και να μην υιοθετεί τα μέτρα;
Για παράδειγμα η μείωση του ωραρίου των καταστημάτων έχει ως αποτέλεσμα αποτέλεσμα να συρρικνωθεί ο χρόνος που μπορεί κάποιος να ψωνίσει, αυξάνοντας έτσι τον συνωστισμό.
Γιατί οι λύσεις που προωθούνται τίθονται πάντα επι οικονομικής βάσης και δεν αναζητούν λύσεις έξω από το κουτί;
Ποια είναι τα οικονομικά αποτελέσματα των επιλογών που έχουν γίνει έως τώρα ώστε να δικαιολογούνται οι δαπάνες;
Τα ερωτήματα που καλούνται να καλύψουν το κενό μεταξύ των δράσεων, της λογικής και των αποτελεσμάτων είναι πολλά περισσότερα. Οι απαντήσεις και οι αποδείξεις θα πρέπει να είναι το ζητούμενο. Ο λαός θα πρέπει να απαιτίσει στοιχεία και να μην ασχολείται με τους εκάστοτε πολιτικούς που σε ρόλο κλόουν δίνουν τροφή για χιουμοριστικά posts στο Facebook.
Μία οργανωμένη κοινωνία έχει ανάγκη από λύσεις με αποτελέσματα. Αποτελέσματα που θα αφορούν όλη την κοινωνία και όχι επιλεγμένα μέλη της.
Και τέλος, το "συγγνώμη", που έχει γίνει πολύ της μόδας, δεν έχει κανένα νόημα εάν δεν συνοδεύεται με πράξεις αποκατάστασης και επανόρθωσης της ζημιάς με κόστος των υπευθύνων.