Τόλμησε να ονειρεύεσαι

Αυτά τα λόγια βγαίνουν από το στόμα ενός παιδιού. Ενός μικρού παιδιού που ζει σε ένα σκουπιδότοπο, μια χωματερή, έξω από τη Μόσχα έχοντας παρέα ένα φίλο του, μια πρόχειρη καλύβα, τη βρωμιά και το κρύο.

Είναι αυτή η πλευρά της ζωής που επιλέγουμε να ξεχνάμε, όχι γιατί βρίσκεται εκεί στη μακρινή από εμάς Ρωσία αλλά, επειδή νομίζουμε πως δεν υπάρχουν οι ίδιοι άνθρωποι με τα ίδια όνειρα και τις ίδιες ανησυχίες δίπλα μας. Είναι αυτός ο άνθρωπος που ψάχνει στα σκουπίδια για να πουλήσει κάτι ‘πολύτιμο’, είναι αυτός ο άνθρωπος που περιμένει να πετάξουν τα εστιατόρια το φαγητό για να μπορέσει να φάει, είναι αυτός ο άνθρωπος που έχει στήσει την καλύβα του κάτω από μια γέφυρα και είναι αυτά τα παιδιά που κρυώνουν, πεινάνε, ονειρεύονται…

Love and Rubbish – Why Poverty?

Αυτός είναι ο τίτλος ενός 7 λεπτού (περίπου) ντοκιμαντέρ που μιλάει για όσα έχουν αξία σε αυτό τον κόσμο ή όχι. Εσείς, το κρίνετε, σύμφωνα με τις αξίες και τα στάνταρ σας, εγώ απλά το παραθέτω έτσι για να δούμε μαζί το τι μπορεί να αντιμετωπίσει ο κάθε ένας από εμάς, κάποια στιγμή στη ζωή του.

«Ποιος θα ερχόταν να ζήσει εδώ (στον σκουπιδότοπο) αν είχε μια καλή ζωή;»

Ρωτάει ένα παιδί, που δεν είναι πάνω από 10 χρονών και άραγε ποια μπορεί να είναι η απάντηση; Βρίσκεται σε μια χώρα που δεν νοιάζεται, μέσα στην εξαθλίωση αλλά χαμογελάει. Σκέφτεται και συζητάει το μέλλον του, μέσα στο μυαλό του ταξιδεύει σε ένα κόσμο μακριά από το κρύο και τα σκουπίδια. Δίπλα, ο φίλος του, στρίβει ένα τσιγάρο. Λίγο μεγαλύτερος αλλά εκείνος πιο απαισιόδοξος αν κρίνουμε από τα λόγια του. Ή καλύτερα ας μην το κάνουμε, ας μην κρίνουμε για μια φορά στη ζωή μας, ας ακούσουμε τι λέει.

– « Πες μια ιστορία. (σ.σ. από τη ζωή του)

– Πες εσύ μια ιστορία.

– Δεν υπάρχουν ιστορίες στη ζωή μου. Τίποτα δεν συμβαίνει, ποτέ.»

Έτσι απλά και ‘όμορφα’ παρατηρούμε ένα ζευγάρι που ζει κάπου εκεί. Με τα δικά τους όνειρα και επιθυμίες αλλά αυτό που ξεχωρίζει είναι το μοναδικό πράγμα που έχουν ο ένας για τον άλλο. Και τι καλύτερο θα μπορούσε να είναι από αγάπη;
 

«Αγάπη…είναι όταν βρίσκεις τον άνθρωπο σου…και αγαπάει ο ένας τον άλλο τόσο πολύ…που δεν μπορεί μακριά ο ένας από τον άλλο ούτε λεπτό.»

Και αυτή είναι η αλήθεια που ζουν καθημερινά.

Εκτιμάται, ότι σχεδόν 5 εκατομμύρια άνθρωποι είναι άστεγοι στην Ρωσία. Το 1 εκατομμύριο εξ αυτών είναι παιδιά. Αυτά τα νούμερα έχουν ανοδική τάση και άγνωστο μέχρι που μπορούν να φτάσουν, είτε μιλάμε για νούμερα, είτε μιλάμε για χώρες. Πάντως, σίγουρα, μιλάμε για ανθρώπους! Για ανθρώπινες ψυχές με όνειρα και αγάπη!