Με λένε Άγγελο και σήμερα είμαι 35 χρονών.
Δεν ήμουν πάντα έτσι θετικός προς την ζωή, όπως είμαι σήμερα. Πριν πέντε χρόνια, μετά από μια αλλαγή στα επαγγελματικά μου, ξεκαθάρισαν κάποια πράγματα μέσα μου και όλα μπήκαν στην θέση τους. Αποφάσισα να αποβάλλω το άγχος, τις φοβίες και τις αναστολές μου και να ακολουθήσω έναν άλλον τρόπο ζωής.
Άλλωστε αφού κατάφερα να νικήσω τον καρκίνο, μπορούσα πια να καταφέρω τα πάντα.
Το 1992, όταν ήμουν 10 χρονών, ένας δυνατός πονοκέφαλος που με ταλαιπωρούσε σχεδόν καθημερινά , άλλαξε τα πάντα. Πολλές φορές τα πρωνά άρχισα να ξυπνάω με πονοκεφάλους, όταν έβγαινα έξω να παίξω ποδόσφαιρο με τους φίλους μου τα μάτια μου κοκκίνιζαν και όταν επιχειρούσα να κάνω κεφαλιά το κεφάλι μου «κουδούνιζε». Έτσι οι γονείς μου με πήγαν σε γιατρούς όπου μου κάνανε ακτινογραφίες αλλά δεν έβρισκαν κάτι. .Ομως τελικά σε μια οφθαλμολογική εξέταση που έγινε εντοπίστηκε υγρό στο οπτικό νεύρο και επειγόντως εισήχθησα στο Παίδων και την επομένη υποβλήθηκα σε επέμβαση με παροχέτευση βαλβίδας υδροκεφαλίας και σωληνάκι. Έπειτα ακολούθησε και άλλη Μαγνητική όπου εντοπίστηκε καλοήθης όγκος στο οπτικό νεύρο, στην επίφυση. Έτσι οι γιατροί είπαν για να αντιμετωπιστεί αυτό έπρεπε να φύγω στο εξωτερικό. Όπως κι έγινε, πήγα σε ένα μεγάλο παιδονευρολογικό κέντρο στον Καναδά.
Ήταν 23 Νοεμβρίου. Την 1η Δεκεμβρίου έγινε επέμβαση και πήγε καλά. Όμως επειδή ο όγκος βρισκόταν στο οπτικό νεύρο, το νεύρο κουνήθηκε λίγο με αποτέλεσμα να παρουσιαστεί έντονος στραβισμός στα μάτια. Ετσι ακολούθησε κι άλλη επέμβαση για να αντιμετωπιστεί ο στραβισμός . Η επέμβαση ήταν κατά 70% επιτυχής αλλά με ειδικές ασκήσεις που ακολούθησαν κατάφερα να αντιμετωπιστεί κι αυτό και να γίνω τελείως καλά.
Όλα αυτή η περιπέτεια μου άφησε πολλές φοβίες, άγχη και εμμονές που ήταν δύσκολο να αντιμετωπιστούν, όχι όμως ακατόρθωτο. Σιγά σιγά βρήκα την δύναμη… Αυτό το κατάφερα όταν απαλλάχτηκα τελείως από τα φάρμακα που έπαιρνα. Διότι από το 1996 έως το 2008 έπαιρνα επιληπτικά φάρμακα τα οποία επηρεάζανε αρνητικά την ψυχολογία μου. Βέβαια σε όλο αυτό είχα την στήριξη της οικογένειας μου, που ήταν πάντα πολύ κοντά μου και με υποστήριζε. Δεν ήταν όλα εύκολα. Θυμάμαι ότι σε αυτήν την διαδρομή υπήρξαν άνθρωποι, κυρίως φίλοι, που απομακρύνθηκαν πολύ. Όμως με επιμονή και υπομονή αποφάσισα να συνεχίσω κανονικά την ζωή μου. Άρχισα να διαβάζω πολύ και μια μέρα αποφάσισα να δημιουργήσω μια ομάδα στο facebook με τίτλο " ΑΦΟΥ ΚΑΤΑΦΕΡΕΣ ΚΑΙ ΝΙΚΗΣΕΣ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ, ΜΠΟΡΕΙΣ ΠΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙΣ ΤΑ ΠΑΝΤΑ! " ώστε να αφυπνίσω τις συνειδήσεις περισσότερων ανθρώπων.
Οι εμπειρίες όσων έζησα με έκαναν πιο δυνατό αλλά και να αναθεωρήσω πολλά πράγματα στην ζωή. Άλλαξε όλη η κοσμοθεωρία μου, τι πρέπει να εκτιμάς στην ζωή και τι όχι. Προβλήματα στην ζωή δεν είναι τι μάρκα ρούχου θα φορέσεις ή τι ακριβό ρολόι θα αγοράσεις. Το να αγχώνεσαι για πράγματα υλικά δεν έχει καμία αξία. Τα πιο πολύτιμα στην ζωή; Υγεία, Ψυχική ηρεμία και Ευτυχία.
Και όσοι άνθρωποι έχουν νοσήσει, να πιστέψουν πραγματικά στον εαυτό τους ότι μπορούν να τα καταφέρουν.
