«Παμπάλαιοι ουρανοί, παμπάλαια δέντρα». Ο νους ταξιδεύει… Από το 1999, ο φωτογραφικός φακός διατρέχει μήκη και πλάτη της υφηλίου για να απαθανατίσει το παγκόσμιο άλσος των γέρικων δέντρων.
( “Atlas,” Great Basin bristlecone pine – Inyo National Forest, California)
Ο φακός αντιβάλλει τις ανεμοδαρμένες σιλουέτες των γέρικων δέντρων με τον έναστρο ουρανό τη νύχτα, φωτογραφημένο με τεχνική της μεγάλης διάρκειας.
(“Elnath,” giant sequoia – Sequoia National Forest, California)
«Η τεχνική της μεγάλης διάρκειας που χρησιμοποιήθηκε για αυτές τις φωτογραφίες δίνει έμφαση στο πέρασμα του χρόνου και υπενθυμίζει την ηλικία των δέντρων, η οποία βεβαίως και είναι μεγάλη, αν και, σε σύγκριση με την ηλικία των άστρων στο στερέωμα, δεν είναι παρά το ανοιγοκλείσιμο του ματιού».
(“Triangulum,” quiver trees – Keetmanshoop, Namibia)
Γέρικοι κορμοί δέντρων από τα πιο απομακρυσμένα σημεία του πλανήτη έχουν να αφηγηθούν την δική τους μοναδική ιστορία, μια ιστορία 5.000 χρόνων
(“Polaris,” baobab – Botswana)
Από τις απομονωμένες ερήμους της Ναμίμπια με τα quiver trees μέχρι τα ξερά τοπία της Μποτσουάνα με τα μπαομπάμπ…
( “Lyra,” baobab tree – Botswana )
Κάθε δέντρο έχει και το όνομα ενός αστερισμού: Άτλας, Λύρα, Ωρίων…
(“Fornax,” a baobab in Botswana)
Τα συναισθήματα μοναξιάς αυτών των δέντρων υπερχειλίζουν μέσα από τις φωτογραφίες, κάτω από την λάμψη του Γαλαξία.
(“Eridanus,” an oak – England)
Μας οδηγούν σε μονοπάτια στοχασμού στην έννοια του χρόνου.
(“Orion,” baobab trees – Botswana)
