Περνάς πάλι τον ελαιώνα της νύχτας
Καθώς φυσάει άνεμος τρελός
Και δεν ξέρεις από πού να κρατηθείς
Πώς να κρατήσεις την άκρη του φουστανιού σου
Την τύφλα του ανέμου
Μακριά απ’ τα μάτια σου
Μόνο το σκοτάδι μοιάζει ακίνητο
Και πνίγει κάθε τόσο τα βήματα σου
Βουλιάζοντας την κινούμενη άμμο
Των αστερισμών
Περνάμε πάλι τον ελαιώνα της νύχτας
Με το συντακτικό των βημάτων μας
Ανακαλύπτοντας
Τον γεωμετρικό αριθμό του φωτός
Από το βιβλίο ‘’Η ελιά’’ σε επιμέλεια Αντρέα Σέλινγκερ
Από τον Θανάσης Χατζόπουλος
Φωτογραφία: CHARACTERS