Ο 73χρονος Μαμάτ Κασίμ έχει γράψει πάνω από 26 τόμους του ημερολογίου του τα τελευταία 40 χρόνια.
Η πρώτη του καταγραφή ήταν για ένα ζευγάρι παπούτσια.
Το 1965, ένα ορφανό παιδάκι που ζούσε στην αγροτική περιοχή Κούκα στην αυτόνομη περιοχή των Ουιγούρων Σιντσιάνγκ, στην βορειοδυτική Κίνα, έλαβε ένα νέο ζευγάρι παπούτσια από τον Χαν γείτονά του, γεγονός που το συγκίνησε μέχρι δακρύων.
Η Κούκα, στον νομό Ακσού, έχει πληθυσμό περίπου 500.000 κατοίκους, στην πλειοψηφία τους Ουιγούροι και 13 άλλες εθνότητες.
Στο ημερολόγιο του ο Μαμάτ καταγράφει περιστατικά αμοιβαίας βοήθειας μεταξύ Ουιγούρων και Χαν στο χωριό του, ελπίζοντας ότι οι ιστορίες αυτές θα διδάξουν τις επόμενες γενιές για τις αρμονικές σχέσεις μεταξύ διαφορετικών εθνών.
«Το 1976, 16 Ουιγούροι άντρες μετέφεραν το φέρετρο ενός Χαν χωρικού στο νεκροταφείο πέντε χιλιόμετρα μακριά, καθώς δεν υπήρχαν αρκετοί ντόπιοι Χαν για να βοηθήσουν» θυμάται ο ηλικιωμένος Ουιγούρος. « Για να εκφράσει την ευγνωμοσύνη της, η οικογένεια του εκλιπόντος τους κάλεσε σε δείπνο προσφέροντάς τους φαγητά των Ουιγούρων».
Στο ημερολόγιο του ηλικιωμένου Ουιγούρου διαβάζουμε και άλλες ιστορίες όπως εκείνη, όπου ένας Ουιγούρος προσέφερε σε μία οικογένεια μεταναστών που μάζευαν βαμβάκι ένα δωμάτιο για να ζήσουν δωρεάν τρία χρόνια. Μία άλλη ιστορία που αφορά δωρεές κατοίκων της φυλής Χαν για την ιατρική περίθαλψη ενός παιδιού Ουιγούρων, καθώς και την δική του εμπειρία όταν σώθηκε από τον γείτονά του Τιάν Καϊλίν.
Το 1997 ανατράπηκε ένα τρακτέρ με αποτέλεσμα να χτυπήσει πολύ σοβαρά στο στήθος ο Μαμάτ.
«Βλέποντας ότι η κατάστασή του ήταν κρίσιμη και κανένα αυτοκίνητο δεν σταματούσε στις χειρονομίες μου, αναγκάστηκα να πέσω στη μέση του δρόμου προκειμένου να σταματήσει κάποιος οδηγός και να τον μεταφέρουμε στο νοσοκομείο» λέει ο Τιάν και προσθέτει: « στην αρχή δεν ήξερα ότι κάτω από το τρακτέρ ήταν ο γείτονάς μου ο Μαμάτ, θα έκανα όμως το ίδιο ακόμα και για έναν ξένο».
Η τελευταία καταγραφή του Μαμάτ στο ημερολόγιό του γράφτηκε πριν από έξι ημέρες και αφορούσε ένα Ουιγούρο παντοπώλη ο οποίος επέστρεψε το πορτοφόλι σε έναν Χαν υπάλληλο που το ξέχασε στο μαγαζί του.
«Το πορτοφόλι είχε αξία καθώς μέσα υπήρχε ένα ζευγάρι σκουλαρίκια», διηγείται ο Μαμάτ.
ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ
Στο χωριό του Μαμάτ μεταξύ των 314 νοικοκυριών τα 28 ήταν Χαν. Η πρώτη οικογένεια Χαν μετανάστευσε στο χωριό πριν από έξι δεκαετίες από την γειτονική επαρχία Γκανσού, η οποία τότε υπέφερε από πείνα.
Ο 66χρονος Γουάνγκ Σοουγί έφθασε στο χωριό με την οικογένειά του όταν ήταν εννέα χρόνων.
« Συνεννοούμασταν με παντομίμα καθώς εκείνοι δεν μιλούσαν καθόλου κινεζικά» μας λέει ο Γουάνγκ ο οποίος σήμερα μιλάει άπταιστα την γλώσσα των Ουιγούρων.
Ο Γουάνγκ διηγείται πόσο τους βοήθησαν οι ντόπιοι Ουιγούροι.
« Μας έδιναν συχνά ένα μπολ με κουάκερ, το οποίο ήταν σωτήριο για εμάς εκείνη την εποχή», λέει ο Γουάνγκ. Θυμάται επίσης ότι οι Ουιγούροι κάτοικοι του χωριού βοήθησαν τη τριμελή οικογένεια να χτίσει το σπίτι της. Εκείνοι από την πλευρά τους, έμαθαν στους ντόπιους νέες μεθόδους καλλιέργειας, όπως τα λιπάσματα, το βοτάνισμα και οι ποιοτικοί σπόροι.
Ο Μαμάτ θέλοντας να εκφράσει την ευγνωμοσύνη του στους ανθρώπους της φυλής Χαν για την βοήθεια που τους προσέφεραν στην συγκομιδή έγραψε το 1959 ένα γράμμα στον πρόεδρο Μάο Τσετούνγκ, με την ελπίδα ότι η κεντρική κυβέρνηση θα στείλει στο χωριό του άλλες 50 οικογένειες της φυλής Χαν.
Μερικές ημέρες αργότερα έλαβε απάντηση.
Η επιστολή, η οποία στάλθηκε από το Γενικό Γραφείο της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας, έδινε συγχαρητήρια στον Μαμάτ για την ποσότητα της συγκομιδής και του ζητούσε να μάθει περισσότερα για την τεχνολογία των καλλιεργειών.
« Με αυτές τις ικανότητες, η απόδοσή τους σχεδόν διπλασιάστηκε και τα κοντινά χωριά ακολούθησαν το παράδειγμά τους» λέει ο Γουάνγκ.
Ο ίδιος ο Μαμάτ εξακολουθεί να κρατά αυτήν την επιστολή, την οποία έχει τοποθετήσει σε ένα πλαστικό κάλυμμα κλειδωμένη σε ένα σιδερένιο κουτί. Όπου πηγαίνει παίρνει μαζί του το κλειδί.
Καθώς σήμερα ο Μαμάτ δεν βλέπει καλά και τα χέρια του τρέμουν, το ημερολόγιό του γράφουν για αυτόν ο γιος του και η νύφη του.
Στο σπίτι του έχει επίσης μια μικρή βιβλιοθήκη και προσφέρει δωρεάν βιβλία στους κατοίκους του χωριού και ήδη κάθε μέρα δανείζονται βιβλία πέντε με έξι χωρικοί.
Τα βιβλία που διαβάζονται περισσότερο αφορούν την γεωργική τεχνολογία, τις κυβερνητικές πολιτικές και τη νομοθεσία.
« Η ζωή της νέων θα γίνει πολύ καλύτερη στο μέλλον μόνο εάν είναι καλά μορφωμένοι», λέει ο Μαμάτ.
Οι Ουιγούροι είναι τουρκογενής εθνική ομάδα που ζει στην Ανατολική και Κεντρική Ασία. Σήμερα, οι Ουιγούροι ζουν κυρίως στην αυτόνομη επαρχία της Σιντσιάνγκ (αναφέρεται και ως ανατολικό Τουρκιστάν) στην Κίνα.
Πηγή: Xinhua, ΑΠΕ-ΜΠΕ
