«Είδατε ποτέ ελέφαντα στην Ελλάδα; Κι όμως θα συναντήσετε την δύναμην και την αντοχή του εις τα προϊόντα της βιομηχανίας ΙΖΟΛΑ»,
έγραφε το διαφημιστικό πόστερ για τα προϊόντα που «εισήγαγαν τον πολιτισμό».
Ιδρύθηκε το 1930 και αποτέλεσε για τη χώρα, για πάνω από 50 χρόνια, μια από τις μεγαλύτερες βιομηχανίες με περισσότερους από 2.500 εργαζόμενους και παραγωγή 800.000 συσκευών ετησίως. Την εποχή που η ΔΕΗ έστηνε κολώνες και το ηλεκτρικό ρεύμα επεκτεινόταν σε όλη την Ελλάδα, ο Παναγιώτης Δράκος, που είχε φύγει κάποτε πάμφτωχος από την Θήβα, σκέφτηκε με την βοήθεια του σχεδίου Μάρσαλ και ένα δάνειο να επεκτείνει την μονάδα που έφτιαχνε σωλήνες, εμαγιέ και καζανάκια, τα οποία πωλούσε στην οδό Αιόλου, στην κατασκευή ηλεκτρικών συσκευών.
Η ικανότητα του ιδιοκτήτη στο επιχειρείν άλλωστε είχε φανεί ήδη από τις αρχές του 20ου αιώνα και συγκεκριμένα από το 1906, όταν άνοιξε ένα εμπορικό κατάστημα υδραυλικών στην Αθήνα με μεγάλη επιτυχία. Ως και την έναρξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου η μικρή τότε βιομηχανία, η ανώνυμη εταιρεία Παναγιώτης Γ. Δράκος, με σύγχρονο εξοπλισμό, με τους γιους του Παναγιώτη Δράκου σε επιτελικά πόστα, δούλευε ρολόι στο ιδιόκτητο κτίριο στη Καλλιθέα. Σε αυτό το κτίριο, στις Τζιτζιφιές, είναι που το 1952 δημιουργήθηκε το πρώτο ελληνικό ψυγείο.
Μέσα σε λίγα χρόνια η Αθήνα και οι υπόλοιπες πόλεις είχαν πίσω τους τις παγωνιέρες και τα χωριά τα «φανάρια» για χάρη της Ιζόλα. Για χάρη της, ο Χρυσόστομος Παπαδόπουλος, ο πατριάρχης της ελληνικής διαφήμισης, πραγματοποιούσε τις πρώτες έρευνες αγοράς στην Ελλάδα και μερικές από τις κλασικές καμπάνιες μέσω της πρωτοποριακής για την εποχή της διαφημιστικής ΑΔΕΛ.
Την ίδια περίοδο ο Μ. Καραγάτσης έγραφε μερικά από τα πιο εμπνευσμένα του κείμενα για την εταιρεία ηλεκτρικών συσκευών, αφού εργάζονταν στην ΑΔΕΛ. Ο εμπνευσμένος συγγραφέας της γενιάς του '30 άλλωστε ήταν αυτός που, λίγο πριν πεθάνει, συνέταξε την βιογραφία του Παναγιώτη Δράκου, τον οποίο θαύμαζε και τον αποκαλούσε ο «αυτοδημιούργητος». Συγγραφέας και ιδρυτής άλλωστε είχαν ενθουσιαστεί από την βιομηχανική επανάσταση της Ελλάδας και πίστευαν πως η ανάπτυξη θα ερχόταν μέσω αυτού του τομέα.
Και η αλήθεια είναι πως ήρθε, αφού η ανάπτυξη της Ιζόλα συμβάδιζε με την ανάπτυξη της οικοδομής, του διαμερίσματος και του νέου μοντέρνου νοικοκυριού, σε συνδυασμό με την προστασία που προσέφερε η συναλλαγματική ισορροπία. Η επιτυχία ήταν εξασφαλισμένη, ειδικά σε μια περίοδο όπου οι εισαγώγιμες ανταγωνίστριες της εποχής ήταν, κατά πολύ, ακριβότερες, χαρίζοντάς της έτσι ένα ασύγκριτο προβάδισμα.
Το μαγαζί
Ας μη θεωρηθεί, όμως, ότι από τη στιγμή που έγινε αρχηγός μιας μεγάλης βιομηχανικής επιχειρήσεως, παράτησε την παλιά του δουλειά -εκείνη που τον ανέδειξε- κι έκλεισε το μαγαζί υδραυλικών ειδών. Απεναντίας, το διατήρησε κι εξακολούθησε να το διευθύνει με μεγάλη φροντίδα… Όταν κατάλαβε πως η επιτυχία της «Ιζόλα» του επέτρεπε να περάσει γερατειά ξεκούραστα και αμέριμνα, είπε στους γιους του: «Παιδιά μου, πάρτε την «Ιζόλα»! Εγώ κρατάω το μαγαζί… Αν, λοιπόν, έχετε ανάγκη από ένα λαβομάνο ή ένα ρουμπινέτο ή ένα νεροχύτη, σας συμβουλεύω να περάσετε από την οδό Πραξιτέλους, αριθμό 4. Μόλις μπείτε, ένας λεβεντόγερος, χαμογελαστός και γλυκομίλητος, θα προστρέξει να σας περιποιηθεί… Πού να φαντασθείτε ότι πρόκειται για τον Παναγιώτη Δράκο, τον δημιουργό μιας από τις καλύτερες βιομηχανίες της Ελλάδος!»
Πηγές: Ημερισία, Newsbeast, Γ.Ε. Δημητρίου
Φωτογραφίες: Γ.Ε. Δημητρίου, google
