Ο Gian-Carlo Rota στην αρχή του βιβλίου του γράφει:
“Δεν μπορεί να είναι τελείως σύμπτωση ότι τόσοι πολλοί επιστήμονες του 20ου αιώνα,που ασχολήθηκαν με την λογική, έζησαν σε ψυχιατρεία.”
Αρχαιότητα
Ο Αριστοτέλης ήταν ο πατέρας του συλλογισμού ορίζοντάς τον ως καινούρια γνώση, “λόγος καινός", ο οποίος έπεται εξ ανάγκης. Δηλαδή αφορά μία γνώση που δεν την ξέραμε από πριν, όμως ξέρουμε ότι ισχύει. Εκείνος όμως που εισήγαγε για πρώτη φορά τους λογικούς συνδέσμους ήταν ο Χρύσιππος, ένας εξελληνισμένος Φοίνικας. Για πρώτη φορά γίνεται η χρήση των μεταβλητών και της μεθόδου της επαγωγής. Ξεκινώντας με απλές αληθείς προτάσεις καταλήγει σε κάποιο καθολικό συμπέρασμα. Η επαγωγή μαζί με τον συλλογισμό συνιστούν τον τρόπο του ανθρώπου να γνωρίσουν την πραγματικότητα, αλλά δημιουργούν και την βάση στον “τρόπο σκέψης” των υπολογιστών. Μια ενδιαφέρουσα ενασχόληση των αρχαίων είναι εκείνη με το παράλογο δηλαδή το παράδοξο, το οποίο έφερε ο κρητικός μάντης Επιμενίδης, λέγοντας “Όλοι οι κρητικοί είναι ψεύτες”. Αυτό περιέχει μία σαφής αντίφαση γιατί ένας κρητικός που ισχυρίζεται ότι είναι ψεύτης· τότε προκύπτει το τελείως αντίθετο.
1700
Ο Leibniz έφερε τον εκλογικευμένο λογισμό στην δυτική σκέψη. Σύμφωνα με αυτόν, όταν έχουμε ένα πρόβλημα και πρέπει να πάρουμε μία απόφαση, συλλέγουμε όλα τα δυνατά στοιχεία και έπειτα συσκέπτονται όλοι οι ειδικοί επί του προβλήματος λέγοντας “Τώρα ας υπολογίσουμε” εφαρμόζοντας τον συλλογισμό και τα διαθέσιμα στοιχεία. Έπειτα ο Boole εισήγαγε τον πολύ απλό τρόπο σκέψης, ο οποίος αποτέλεσε την βάση της λογικής των υπολογιστών.
1900
Ο Hilbert πρότεινε για πρώτη φορά την αυτοματοποίηση των Μαθηματικών. Υπέδειξε ότι πρέπει να βρεθεί μία αξιωματική θεωρία, από την οποία να απορρέει όλη η μαθηματική αλήθεια. Ο τελικός στόχος ήταν να κάνουν την μαθηματική αλήθεια τετριμμένη με αυτόματο μηχανικό τρόπο. Το θεώρημα του Gοdel της μη πληρότητας το 1931 απέδειξε ότι μερικές φορές δεν είναι δυνατό να μάθουμε, δηλαδή αποδεικνύει ότι υπάρχουν άλυτα προβλήματα. Φιλοσοφικά, το θεώρημα προσδιορίζει τα όρια του ανθρώπου. Κατά τον Δρ. Παπαδημητρίου το θεώρημα του Godel αποτελεί την αφετηρία της εποχής του υπολογιστή. Το θεώρημα ενέπνευσε τους μαθηματικούς της εποχής να συλλάβουν την ιδέα να υπάρξει μία μηχανή που θα μπορούσε να αποδείξει ό,τι είναι δυνατό να αποδειχτεί στα μαθηματικά. Τότε ο Gοdel και άλλοι μαθηματικοί προσπάθησαν να αποδείξουν ότι μία τέτοια μηχανή δεν μπορεί να υπάρξει. Στην προσπάθειά τους αυτή έπεσαν επάνω σε παράδοξο. Έπρεπε να ορίσουν τί είναι μηχανή. Η απόδειξη ότι μία τέτοια μηχανή δεν θα μπορούσε να υπάρξει ήταν αδύνατη, οπότε προσπάθησαν να ορίσουν μία τέτοια μηχανή. Επάνω σε αυτή την σκέψη στηρίχτηκε και η δημιουργία των σύγχρονων υπολογιστών.
1937
Ο Alan Τuring πρότεινε τρόπο να διαπιστωθεί πειραματικά αν μπορεί να υπάρξει μία μηχανή με αυθεντικές γνωστικές ικανότητες που να μπορεί να σκεφτεί. Μαζί με τον Alonso Church διατύπωσαν την ιδέα δημιουργίας μίας τέτοιας μηχανής, η οποία θα ήταν ικανή να διαχειριστεί οποιοδήποτε μαθηματικό μοντέλο υπολογισμού. Η καθολική μηχανή του Turing περιγράφει ένα δυνατό υπολογιστή γενικού σκοπού, που θα ήταν ικανός να υπολογίζει ό,τι ήταν δυνατό να υπολογιστεί. Η σημαντικότερη συνεισφορά ήταν ο ορισμός ενός μηχανικού αντικειμένου το οποίο εξέφραζε ακριβώς την έννοια του σύγχρονου υπολογιστή. Επαναστατική ήταν η ιδιότητα της οικουμενικότητας που περιέγραψε για το μηχάνημα. Είναι η ιδιότητα που έχει μία μηχανή όταν μπορεί να κάνει οποιαδήποτε υπολογιστική εργασία που επιθυμούμε με την εισαγωγή της κατάλληλης συλλογιστικής διαδικασίας που ονομάζουμε αλγόριθμο, γνωστό και ως software.
Το 1946 ο Neumann κατασκεύασε τον πρώτο υπολογιστή.
Η ιδιότητα της οικουμενικότητας του υπολογιστή είναι τόσο σημαντική γιατί επέτρεψε την εξάπλωση των υπολογιστών σε όλο τον κόσμο. Φανταστείτε να χρειαζόνταν για κάθε λειτουργία του υπολογιστή να έπρεπε να αγοράζουμε μία καινούργια συσκευή. Αυτό θα ήταν απαγορευτικό από άποψη χώρου και κόστους, με αποτέλεσμα ο υπολογιστής να ήταν προσιτός σε πολύ λιγότερους ανθρώπους. Με την περιορισμένη χρήση των υπολογιστών, η χρήση του διαδικτύου θα ήταν περιορισμένη εξαλείφοντας σε μεγάλο βαθμό την επανάσταση που έφερε στην επικοινωνία αλλά και στην διάχυση της πληροφορίας στον πλανήτη.
