Σε πολλές περιπτώσεις, η καλλιτεχνική έκφραση και δημιουργία αποτελούν τη δυνατότερη φωνή, ικανή να δομήσει ηχηρά μηνύματα, συχνά μάλιστα με την πλήρη απουσία λέξεων η επεξηγήσεων .
Με αυτό το δεδομένο, επιχείρησα να δημιουργήσω μια αφίσα στο πλαίσιο του διαγωνισμού των Ηνωμένων Εθνών με θέμα την ειρήνη και τον πυρηνικό αφοπλισμό, της οποίας το μήνυμα να είναι ξεκάθαρο και να γίνεται αντιληπτό με μια ματιά. Βασική επιδίωξη ήταν να είναι άμεσο και δυνατό, εστιασμένο στον κοινωνικό του αντίκτυπο πλην όμως χιουμοριστικό έτσι ώστε να “μιλάει” στη συνείδηση του θεατή τη στιγμή που την κοιτάει.
Η αφίσα αποτελεί μια αλληγορία σχετικά με το ζήτημα της αντιστροφής των ρόλων, οι οποίοι εδώ και δεκαετίες έχουν παγιωθεί και που όλοι αντιλαμβανόμαστε υποσυνείδητα ως δεδομένους.
Αποσκοπεί στον προβληματισμό σχετικά με τις θεμελιώδεις δομές που πλαισιώνουν τις κοινωνίες του σήμερα και εγείρει το ερώτημα του τι θα γινόταν εάν τελικά οι “παραδοσιακοί” ρόλοι αντιστρέφονταν και φυλακίζαμε τα πάσης φύσεως όπλα, τον πόλεμο, όλα τα δεινά και τις νοσηρότητες που αυτά τα στοιχεία προκαλούν ενώ ταυτόχρονα τα πτηνά ζούσαν ελεύθερα.
Το εικονιζόμενο πτηνό δεν θα μπορούσε παρά να αντιπροσωπεύει το περιστέρι, γνωστό ανά τον κόσμο ως το κατ' εξοχήν σύμβολο της ειρήνης και του απελευθερωμένου από βιαιοπραγίες πολιτισμού.
Το μόνο στο οποίο μπορώ να ελπίζω και να αποβλέπω σήμερα – δεδομένης της διαστρεβλωμένης πραγματικότητας, της συνεχούς κατάστασης πλάνης και των μελανών καιρών τους οποίους διανύουμε – είναι ένας κόσμος με περισσότερο σκεπτόμενους ανθρώπους και ευσυνείδητους πολίτες.
Μπορεί να ακούγεται ουτοπικό, αλλά θα είχε ενδιαφέρον να βλέπαμε πως μοιάζει η διαβίωση σε κοινωνίες απαλλαγμένες από πυρηνικά όπλα ή έστω να τις οραματιζόμασταν απλά και μόνο κοιτώντας ορισμένες εικόνες.
Μπορεί να ακούγεται ουτοπικό, αλλά θα είχε ενδιαφέρον να βλέπαμε πως μοιάζει η διαβίωση σε κοινωνίες απαλλαγμένες από πυρηνικά όπλα ή έστω να τις οραματιζόμασταν απλά και μόνο κοιτώντας ορισμένες εικόνες.
The game is on! Will you think about fighting?
