Search
Close this search box.

Γίνε νερό, φίλε μου

7
3886


Ο Bruce Jun Fan Lee γεννήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 1940 στο νοσοκομείο Jackson Street στην Chinatown του Σαν Φρανσίσκο. Η χρονιά της γέννησής του είναι «Η Χρονιά του Δράκου» σύμφωνα με τον κινέζικο ζωδιακό κύκλο, η ώρα της γέννησής του (ανάμεσα στις 6 πμ και 8 πμ) ονομάστηκε «Η Ώρα του Δράκου». Ο Μπρους ήταν το τρίτο παιδί του Χου-Σεν Λι και της Γκρέιση Λι. Γεννήθηκε τον καιρό που ο πατέρας του έκανε μια περιοδεία σαν υψίφωνος, μιας και ήταν μέλος της Καντονέζικης Όπερας. Στην αρχή οι γονείς του, του δώσανε το όνομα Ζενφαν Λι αλλά η νοσοκόμα που βοήθησε στην γέννα τους πρότεινε να του δώσουν ένα Αμερικάνικο όνομα για να αποφευχθούν προβλήματα στο πιστοποιητικό γεννήσεως. Έτσι, τα χαρτιά του έγραφαν Μπρους Λι. 

 

"Αν αγαπάς την ζωή μην χάνεις χρόνο, γιατί ο χρόνος είναι ένα συστατικό της ζωής"

Η μητέρα του Λι, Γκρέις Χο, ανήκε σε μια από τις πλουσιότερες και ισχυρές φατρίες του Χονγκ Κονγκ. Ως εκ τούτου, ο νεαρός Μπρους Λι μεγάλωσε σε ένα εύπορο και προνομιούχο περιβάλλον. Παρά το πλεονέκτημα που είχε η οικογένειά του, η γειτονιά στην οποία ο Λι μεγάλωσε έγινε επικίνδυνη και γεμάτη αντίπαλες συμμορίες λόγω της εισροής των προσφύγων, που εγκατέλειψαν την κομμουνιστική Κίνα για να πάνε στο Χονγκ Κονγκ, την εποχή των αποικιών του Βρετανικού Στέμματος. Αφού ο Λι άρχισε να συμμετέχει σε διάφορες οδομαχίες, ο πατέρας του αποφάσισε να του μάθει πολεμικές τέχνες και συγκεκριμένα το Γου-στυλ και το τάι Τσι Τσουάν. Στην ηλικία των 13 ετών, ο Bruce ανέλαβε τη μελέτη του Κουν Φου. Ωστόσο ο Bruce ήταν επίσης καταπληκτικός χορευτής και το 1958 κέρδισε το πρωτάθλημα Cha Cha του Χονγκ Κονγκ. Σπούδασε χορό τόσο επιμελώς όσο έκανε Κουν Φου, διατηρώντας ένα σημειωματάριο στο οποίο είχε σημειώσει 108 διαφορετικά cha cha βήματα. Εκτός από τις σπουδές του, το Κουν Φου και το χορό, ο Bruce ήταν επίσης παιδί ηθοποιός υπό την κηδεμονία του πατέρα του. Μέχρι που ήταν 18 ετών, είχε εμφανιστεί σε 20 ταινίες.

 

"Αν πάντα βάζετε όρια σε αυτά που κάνετε, σωματικά ή πνευματικά, αυτά θα επεκταθούν στη δουλειά σας και στη ζωή σας. Δεν υπάρχουν όρια. Υπάρχουν μόνο ψεύτικα επίπεδα και εσείς δεν πρέπει να μείνετε σε αυτά, αλλά να τα προσπεράσετε"

Στην ηλικία των 18 ετών, ο Bruce αναζητούσε νέες προοπτικές στη ζωή του, αν και οι γονείς του τον αποθάρρυναν επειδή δεν είχε κάνει μεγάλη πρόοδο στο σχολείο. Τον Απρίλιο του 1959, με $100 στην τσέπη του, ο Bruce επιβιβάστηκε σε ατμόπλοιο και ξεκίνησε το ταξίδι του στο Σαν Φρανσίσκο. Εκεί σύντομα εγγράφηκε στο πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον, όπου παρακολούθησε σπουδές φιλοσοφίας. Το πάθος του για το Κουν Φου ενέπνευσε την επιθυμία να βυθιστεί στη φιλοσοφία και πολλά από τα γραπτά του δοκίμια κατά τη διάρκεια αυτών των ετών θα αφορούσαν φιλοσοφικές αρχές σε ορισμένες τεχνικές πολεμικών τεχνών. Ο Μπρους άρχισε να διδάσκει Κουν Φου στο Σιάτλ και σύντομα άνοιξε το πρώτο του σχολείο. Ακολούθησαν αλλά δύο σχολεία  στο Όκλαντ και στο Λος Άντζελες

 

"Μην προσεύχεστε για μια εύκολη ζωή, προσευχηθείτε για δύναμη, ώστε να ανταποκριθείτε σε μια δύσκολη ζωή"

Το 1964, σύμφωνα με τον Λι, η κινέζικη κοινότητα του έστειλε ένα τελεσίγραφο όπου τον διέταζαν να μην διδάσκει σε μη-Κινέζους πολεμικές τέχνες. Όταν αρνήθηκε την διαταγή, τον προκάλεσαν για μια αναμέτρηση με τον Γουόνγκ. Η συμφωνία ήταν η εξής: Αν ο Λι έχανε θα έκλεινε την σχολή του. Αν όμως νικούσε θα μπορούσε να διδάξει όποιον ήθελε». Ο Γουόνγκ και ο Γουίλιαμ Τσεν (ο οποίος ήταν μάρτυράς του) υποστηρίζουν πως ο αγώνας κράτησε 20-25 λεπτά (κάτι το ασυνήθιστο για έναν τέτοιο αγώνα), ενώ ο Μπρους Λι, η Λίντα Λι, ο Κάντγουελ και ο Τζέιμς Γιμμ Λι υποστήριζαν ότι κράτησε μόνο 3 λεπτά με τον Λι νικητή. Η Λίντα Λι Κάντγουελ αναφέρει:«Η πάλη κράτησε 3 λεπτά και ήταν μη- απαγορευμένη. Ο Μπρους τον έριξε στο έδαφος τον ρώτησε αν παραδίδεται κι εκείνος εγκατέλειψε». Παρόλο που είχε κερδίσει, ήταν απογοητευμένος για την ανικανότητά του να βγάλει τον άνθρωπο σε λιγότερο από τρία λεπτά. Αυτό σημάδεψε τον Bruce και τον οδήγησε στην εξερεύνηση της πολεμικής του τέχνης και στην ενίσχυση της φυσικής του ικανότητας. Έτσι ξεκίνησε η εξέλιξη του Jeet Kune Do, της δικής του πολεμικής τεχνικής που σήμαινε (ο δρόμος της γροθιάς). 

 

"Πάντα να είσαι ο εαυτός σου, να εκφράζεις τον εαυτό σου, να έχεις πίστη στον εαυτό σου"

Η τέχνη του Μπρους ήταν πλούσια σε φιλοσοφία και δεν ακολούθησε τις μακρές πολεμικές παραδόσεις. Αντ’ αυτού είχε στον πυρήνα της τις ιδέες της απλότητας, της αμεσότητας και της προσωπικής ελευθερίας. Εκείνη την εποχή ο Bruce γνώρισε και παντρεύτηκε τη σύζυγό του, την Linda και απέκτησε μαζί της δύο παιδιά του, τον Brandon και τον Shannon. Ο γιος του, Brandon Bruce Lee, γεννήθηκε στις 1 Φεβρουαρίου 1965. Μία εβδομάδα αργότερα ο πατέρας του Bruce, Lee Hoi Chuen, πέθανε στο Χονγκ Κονγκ, ο Bruce βρισκόταν σε μια περίοδο μετάβασης, αποφασίζοντας αν θα έκανε καριέρα στον κινηματογράφο ή θα συνεχίσει την πορεία για άνοιγμα σε ολόκληρη τη χώρα σχολείων Κουν Φου. Η απόφασή του ήταν να επικεντρωθεί στη δράση και να δει αν αργότερα μπορούσε να κάνει καριέρα, που θα αναδεικνύει την αγάπη και το πάθος του για τις πολεμικές τέχνες. Ο Bruce αγαπούσε τη διδασκαλία του Κουν Φου και αγαπούσε τους μαθητές του. Ωστόσο, είχε αρχίσει να βλέπει ότι εάν τα σχολεία του γίνονταν πιο πολυάριθμα, θα έχανε τον έλεγχο της ποιότητας της διδασκαλίας. Η αγάπη του για τις πολεμικές τέχνες ήταν τέτοια που δεν ήθελε να αραιώσει την ποιότητα με την οποία τον προσέγγισε.

 

"Το να αλλάζεις αλλάζοντας, είναι μία σταθερή κατάσταση."

Μετά την ακύρωση της σειράς The Green Hornet, ο Bruce αντιμετώπισε προβλήματα ενώ εργαζόταν στο Χόλυγουντ και έτσι επέστεψε στο Χονγκ Κονγκ για να συνεχίσει μια κινηματογραφική καριέρα. Στο Χονγκ Κονγκ έκανε 3 ταινίες, οι οποίες έσπασαν διαδοχικά όλα τα box office και ανέδειξαν τις επιδεικτικές πολεμικές τέχνες με έναν εντελώς νέο τρόπο. Το Χόλυγουντ πολύ γρήγορα τον προσέγγισε και σύντομα ο Bruce έκανε την πρώτη συμπαραγωγή Χόλυγουντ / Χονγκ Κονγκ με μια ταινία που ονομάζονταν Enter the Dragon. Ο Bruce Lee πέθανε το 1973 προτού κυκλοφορήσει αυτή η ταινία. Αυτή η ταινία τον οδήγησε σε διεθνή φήμη. 

 

"Walk on (συνέχισε να περπατάς)"

Το 1969, τραυματίστηκε σοβαρά στην πλάτη κατά την διάρκεια της συνηθισμένης προπόνησης επειδή δεν έκανε προθέρμανση. Του είπαν ότι δεν θα μπορέσει να κάνει ξανά πολεμικές τέχνες και ίσως να μην μπορέσει να περπατήσει ποτέ κανονικά.  Συντετριμμένος από τα νέα, ο Bruce έγινε ο ίδιος ερευνητής του τραύματος, του σώματός του και στην κυριολεξία ανέπτυξε μία δική του μέθοδο θεραπείας. Το ταξίδι ήταν μακρύ και με πολλά σκαμπανεβάσματα. Κάποια στιγμή πήρε μία επαγγελματική του κάρτα και έγραψε στο πίσω μέρος “Walk on” (Συνέχισε να περπατάς). 

Η εποχή της μακράς ανάρρωσης ήταν ιδιαίτερα παραγωγική για τον Bruce Lee. Καθώς ήταν καθηλωμένος στο κρεβάτι, είχε την ευκαιρία να διαβάζει και να γράφει πολύ, παραμένοντας ενεργός. 

Σε ένα από τα γραπτά του ο Bruce έγραψε: “είτε μου αρέσει, είτε όχι οι περιστάσεις με αναγκάζουν να γίνω μαχητής στην καρδιά.  Σύντομά συνειδητοποίησα ότι αυτό που χρειαζόταν δεν ήταν εσωτερική αντίσταση και άχρηστη πάλη, αλλά κυρίως ανασύνταξη δυνάμεων και αναπροσαρμογή, και χρειάζεται να το κάνω με το καλύτερο τρόπο. Να συνεχίζω να περπατώ και να ζω, παρόλα τα εμπόδια που φράζουν τις λύσεις και την έξοδο στην εμπειρία.’’ 

Αργότερα, όταν έγραφε σε έναν φίλο του για τον τραυματισμό στην πλάτη του: με κάθε αντιξοότητα έρχεται και μια ευλογία, γιατί λειτουργεί ως υπενθύμιση ότι δεν πρέπει να αναλωνόμαστε στην καθημερινότητά μας. Δεν είναι η κατάσταση το πρόβλημα, αλλά o τρόπος με τον οποίο την αντιμετωπίζουμε. 

 

"Αν υπάρχει Θεός, βρίσκεται μέσα σου. Δε ζητάς από εκείνον να σου δώσει πράγματα, αλλά βασίζεσαι στο Θεό για το εσωτερικό σου θέμα"

Ο Λι έμεινε γνωστός για τις πολεμικές του τέχνες, παρ' ολ' αυτά είχε σπουδάσει δράμα και φιλοσοφία ως φοιτητής στο Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον. Ήταν μορφωμένος και είχε μια τεράστια προσωπική βιβλιοθήκη. Τα βιβλία του περιέχουν πληροφορίες για τις πολεμικές τέχνες, καθώς και φιλοσοφία (και κυρίως φιλοσοφία πάλης), που του διαμόρφωσαν τις φιλοσοφικές του αντιλήψεις και ιδέες, τις οποίες εξέφραζε τόσο εντός όσο και εκτός των κύκλων των πολεμικών τεχνών. Η εκλεκτή φιλοσοφία του αντανακλά συνήθως τις πεποιθήσεις της πάλης, αν και ισχυριζόταν. ότι οι πολεμικές τέχνες του ήταν μόνο μια αλληγορία για τέτοιες διδασκαλίες. Πίστευε ότι κάθε γνώση οδηγούσε τελικά στην αυτογνωσία, και έλεγε ότι η μέθοδος των πολεμικών τεχνών ήταν τελικά η έκφραση του ανθρώπινου σώματος. Από την άλλη πλευρά, η φιλοσοφία Λι ήταν, κατά το μεγαλύτερο μέρος της, αντίθετη με τη κοσμοθεωρία που υποστηρίζεται από τον Κομφουκιανισμό. Ο Τζον Λίτλ (John Little) υποστηρίζει ότι ο Λι ήταν άθεος. Όταν ρωτήθηκε σε τηλεφωνική συνέντευξη το 1972 για το ποια θρησκεία ακολουθούσε εκείνος απάντησε:«σε απολύτως καμία». Όταν ξαναρωτήθηκε το 1972 για το αν πιστεύει στον θεό, εκείνος απάντησε:«Για να είμαι απολύτως ειλικρινής, δεν πιστεύω καθόλου».
 

 

"Αδειάστε το νου σας. Γίνετε άμορφοι, ασχημάτιστοι, σαν νερό. 
Βάλε νερό σε ένα ποτήρι, θα γίνει ποτήρι.
Βάλε νερό σε ένα μπουκάλι, θα γίνει μπουκάλι.
Βάλε νερό σε μία τσαγιέρα, θα γίνει τσαγιέρα.
Το νερό μπορεί να κυλήσει ή αλλά και να συγκρουστεί. 
Γίνε νερό, φίλε μου"

Στις 20 Ιουλίου 1973, ο Bruce ένιωσε αδιαθεσία και είχε έναν μικρό πονοκέφαλο. Του δόθηκε ένα παυσίπονο κατόπιν ιατρικής συνταγής ( Equagesic). Αφού πήρε το χάπι, πήγε να ξαπλώσει και έπεσε σε κώμα. Δεν μπόρεσε να επανέλθει… Ακολούθησε εκτεταμένη έρευνα για το μήπως υπήρχε πιθανότητα εγκλήματος και για να προσδιοριστεί η αιτία του θανάτου του, η οποία δεν ήταν άμεσα εμφανής. Ο προσδιορισμός ήταν ότι ο Bruce είχε μια υπερευαίσθητη αντίδραση σε ένα συστατικό στο φάρμακο που προκάλεσε πρήξιμο του υγρού στον εγκέφαλο, με αποτέλεσμα να πέσει σε κώμα και να επέλθει ο θάνατος. Την χρονιά του θανάτου του πολλές φήμες για τον τρόπο που πέθανε εμφανίστηκαν στα ΜΜΕ. Ο λόγος για αυτές τις φήμες ήταν ο πρόωρος θάνατός του, καθώς και ο τρόπος παρουσίασης του γεγονότος, με αποτέλεσμα πολλοί άνθρωποι να μιλούν για άγριες καταστάσεις. Οι πιο περίεργες λένε πως αυτός ο θάνατος οφείλονταν στις Τριάδες (Triad) (Κινέζικο οργανωμένο έγκλημα) και η θεωρία για την οικογενειακή τους κατάρα. Τέλος, υπάρχει μια θεωρία ότι ο Λι χρησιμοποιούσε ηλεκτρική ενδυνάμωση των μυών, με αποτέλεσμα να τον έφτασε στο επίπεδο του θανάτου.

Το μόνο σίγουρα είναι πως εκείνη την ημέρα ο κόσμος έχασε ένα λαμπρό αστέρι και έναν δημιουργικό άνθρωπο που συνεχώς εξελισσόταν. Το πνεύμα του παραμένει έμπνευση για αμέτρητους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο.


Πηγή: brucelee.com, Βικιπαίδεια, Lost interview 
Artwork by CHARACTERS

MEDIA

Video
Sound file

Συλλογές

Σχόλια

Αφήστε μια απάντηση