Είχα χρόνια να πάω σε πανηγύρι. Ωστόσο η παρέα επέμενε πως ήταν έθιμο το προσκύνημα στο συγκεκριμένο εκκλησάκι, παραμονές της γιορτής του Αγίου, στην ορεινή περιοχή του νησιού. Πράγματι αν και νύχτα, δεκάδες προσκυνητές πεζοί διήνυαν με φακούς εκατοντάδες χιλιόμετρα στη Χάρη του θαυματουργού Αγίου που φανερώνει πράγματα. "Ριψοκίνδυνο εγχείρημα" σκέφτηκα αφού πολλοί από αυτούς έθεταν τον εαυτό τους σε κίνδυνο κινούμενοι στο σκοτάδι, σε δρόμο μεγάλης κυκλοφορίας με ανεπαρκή φωτισμό. Λίγα χιλιόμετρα πριν φτάσουμε ο δρόμος είχε "φρακάρει", ένα απίστευτο μποτιλιάρισμα από αυτοκίνητα πιστών που είχαν φτάσει για να προσκυνήσουν.
Εν τέλει, μετά από αρκετή προσπάθεια βρήκαμε κάπου να παρκάρουμε. Για να φτάσουμε όμως μέχρι το εκκλησάκι, έπρεπε να περιμένουμε για ώρα αφού και εκεί υπήρχαν "ουρές" πιστών που περίμεναν με πίτες στο χέρι. Πολλοί από αυτούς κρατούσαν μωρά παιδιά στην αγκαλιά τους, που τα είχε πάρει ο ύπνος, γιατί “έπρεπε” να προσκυνήσουν κι αυτά.
Ενώ πλησιάζαμε στην ουρά, μια γυναίκα με ένδυση καλόγριας, μας πλησίασε και σχεδόν αιφνιδιαστικά έβαλε στα χέρια του Σπύρου ένα κομποσκοίνι.
"Πάρε το, είμαστε από Μονή της Λέσβου" είπε.
Ο Σπύρος δεν πρόλαβε να προχωρήσει και εκείνη τον ξανά σταμάτησε λέγοντας του: "10 ευρώ!".
Της το επέστρεψε και έφυγε.
Τότε, συνειδητοποίησα ότι γύρω μας εκτός τους πάγκους των μικροπωλητών του πανηγυριού, βρίσκονταν παρατεταγμένοι κατά μήκος πάγκοι με άνδρες που είχαν ένδυση καλόγερων και πωλούσαν κάθε είδος κομποσκοινιού, σε διάφορες τιμές.
Τι σχέση έχει η πίστη στο Θεό, με όλα αυτά;
Προχωρώντας, λίγο πριν την είσοδο της εκκλησίας, δίπλα στην αυλή, άνθρωποι περίμεναν να δώσουν και να πάρουν πίτες. Ξαφνικά άκουσα ένα θόρυβο, σαν κάποιος να έπεσε κάτω.
Έψαξα με το βλέμμα μου με ανησυχία να δω τι συμβαίνει και τότε είδα… Κάποιος ασθμαίνοντας και βρίζοντας, έσερνε μια ταλαίπωρη κατσίκα που βρισκόταν χάμω.
– Μα τι γίνεται εκεί; είπα μεγαλόφωνα.
Τότε μια γριούλα που βρισκόταν δίπλα και με άκουσε, μου χαμογέλασε και μου είπε χαμηλόφωνα:
-Τι είναι, πρόβατο ή κατσίκα;
– Κατσίκα, της λέω.
– Α, θα το έχουν φέρει για τη Χάρη του Αγίου, απάντησε.
– Δηλαδή;
– Για σφάξιμο… Είναι τάμα!
Για τη Χάρη του Αγίου;! Από πότε οι Άγιοι ζητάνε… να στερήσουμε την ζωή από ένα πλάσμα; σκέφτηκα και θυμήθηκα τους ειδωλολάτρες που μας μάθανε στο σχολείο.
Δυο μέρες μετά, οι πιστοί είχαν αφήσει στο περίβολο της ίδιας εκκλησίας δεμένα χειροπόδαρα πρόβατα.
Κι αυτά για σφάξιμο… στη Χάρη του Αγίου.
Photography : Pexels
