Χαμήλωνε το κεφάλι από ντροπή και σκεπτικός μαζευόταν στη γωνιά του.
Μοναχικός και απόμακρος σ’ έκανε να πιστεύεις πως μέσα του κουβάλαγε όλους τους καημούς του κόσμου. Αβασάνιστα, οι περισσότεροι τον απομάκρυναν από τον δρόμος τους σαν να εμπόδιζε τους ρυθμούς της εξέλιξής τους.
Οι φίλοι του λιγοστοί και όταν επιχειρούσαν να καλοπιάσουν την ψυχή του, εκείνος αμήχανα αλλά με μια ευγένεια που στάλαζε μέλι, επέστρεφε γοργά στη μοναξιά του. Είχε καταφέρει να εξημερώσει ακόμα και την σκιά του, συνοδοιπορώντας μαζί της τις φωτεινές μέρες της άνοιξης αλλά και τις γκρίζες μέρες του χειμώνα. Πρώτος μαθητής στο σχολείο ήξερε μόνο να βγαίνει νικητής από τις λογής-λογής δοκιμασίες.
Που τον έχανες που τον έβρισκες, μ’ ένα βιβλίο στο χέρι ήταν πάντα. Του άρεσε η ιστορία. Αναζητούσε να βρει την αλήθεια στο ιστορικό γίγνεσθαι. Οι συντελούμενες μεταβολές δεν τον άφηναν ασυγκίνητο. Κατάπινε τη μια σελίδα μετά την άλλη σε χρόνο που θα ζήλευε ο καλύτερος ερευνητής. Για τον Θωμά τα γεγονότα δεν είχαν το γνώριμο σχήμα που αντιλαμβάνεται κάθε συνομήλικός του. Εξελισσόταν ακαθόριστα και ένιωθε συνεχώς το βάρος τής αποστολής που τον πρόσταζε να τα ακολουθήσει και να τα ερμηνεύσει.
Τις ώρες που αποχωρούσε από τον χορό των γραμμάτων στο σαλόνι των σελίδων, υποσυνείδητα ένιωθε την ανάγκη να μοιραστεί κομμάτι του εαυτού του με τον καλύτερο φίλο του αλλά και να προσλάβει ταυτόχρονα μέρος της αγάπης του ως κινητήριο δύναμη για την ενεργοποίηση των δικών του δεξιοτήτων. Δεν ήταν όμως λίγες οι φορές που τρομαγμένος φόραγε την κουκούλα του προσπαθώντας να κρύψει την παρουσία του από τα βλέμματα των συμμαθητών του. Τα συναισθήματα είναι προσωπική υπόθεση και ο Θωμάς το γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα.
Γυρίζοντας μια μέρα στο σπίτι, περισσότερο συνοφρυωμένος από όσο επέτρεπε στον εαυτό του, ένιωσε το χέρι τού πατέρα στην πλάτη και τον λόγο του ανήσυχο και στοργικό συνάμα. Έψαχνε να βρει ένα ξέφωτο στα μάτια του γιου του. Ήταν φανερό πως το βλαστάρι του απολάμβανε την ιδιοφυία του αδιαφορώντας για τα συστατικά της κοινωνίας που κάποιοι τα ανακάτεψαν δίχως να του ζητήσουν τη γνώμη.