Ταξιδεύοντας στα Μαστιχοχώρια της μυροβόλου Χίου ο δρόμος μας έβγαλε στο κεφαλοχώρι Πυργί, το χωριό που μοιάζει βγαλμένο από τα παραμύθια καθώς οι προσόψεις των σπιτιών είναι σκαλισμένες σε ασπρόμαυρο φόντο με γεωμετρικά σχέδια, τα λεγόμενα ξυστά. Αναζητώντας την εντυπωσιακή εκκλησία των Αγ. Αποστόλων που είναι σκαλισμένη με τετράγωνα, ρόμβους, τρίγωνα, συναντήσαμε την κα Μαρία που καθόταν έξω από την αυλή του σπιτιού της. "Τι ψάχνεις κόρη μου ; " μου είπε χαμογελώντας. Της εξήγησα τι έψαχνα, από πού ερχόμουν και εκείνη μου αφηγήθηκε την δική της ιστορία….
«Με λένε Μαρία και είμαι ογδόντα ενός χρονού.
Εδώ γεννήθηκα, εδώ θράφηκα, εδώ δούλεψα στους μαστιχώνες μέχρι 35 χρονών. Μετά έφυγα και πήγα στην Αμερική, στην Νέα Υόρκη και έκατσα 20 χρόνια μέχρι που γύρισα πίσω στο Πυργί. Το Πυργί άρεσε πολύ στον άντρα μου τον Θεοτοκά κι ήθελε να γυρίσουμε πίσω. Όπως κι έγινε. Ήρθαμε, ανοίξαμε μαγαζί όμως σε ένα ατύχημα μέσα στο μαγαζί μας έχασε τη ζωή του. Κι είμαι τώρα 20 χρόνια μοναχιά. Και τα παιδιά στην Αμερική κι εγώ εδώ.
Το σπίτι με τα σκαλιστά είναι του παππού μου, του πατέρα της μάνας μου. Αυτό το σπίτι λέγεται πως είναι το σπίτι του Χριστόφορου Κολόμβου που ανακάλυψε την Αμερική αλλά δεν είναι. Πάντως εγώ είμαι Κολόμβαινα όπως και ο παππούς μου λεγόταν Κολόμβος. Του παππού μου ο αδελφός είχε πάει στην Μάλτα. Το λοιπό, ο αδερφός του παππού μου Κωνσταντίνος Κολόμβος γύρισε πολύ πλούσιος από την Μάλτα και έφτιαξε αυτό το σπίτι, την ηλικία του μαρτυρά το οικόσημο πάνω από τη σιδερένια πόρτα, για δες, γράφει 1857. Έτσι λόγω της συνωνυμίας λένε πως είναι του… Κολόμβου το σπίτι».
