Ο Νίτσε θεωρούσε την Χαρούμενη γνώση “το πιο προσωπικό” απ’όλα τα βιβλία του. Μίλησε για πρώτη φορά για τον θάνατο αιώνιας επιστροφής. Πέραν αυτών, στην Χαρούμενη γνώση αναλύει θέματα για την τέχνη, την ηθική, την γνώση, την αλήθεια, την διανοητική συνείδηση και την καταγωγή της λογικής. Δείτε περισσότερες σκέψεις του εδώ.
Ο ίδιος ο Θεός μπορεί να υπάρξει χωρίς σοφούς ανθρώπους, είπε ο Λούθηρος πολύ σωστά. “Ο Θεός μπορεί να υπάρξει ακόμη λιγότερο χωρίς τους ανόητους”.
(Creation by Sandro Botticelli)
Οι Έλληνες αρέσκονται να ακούν τους ανθρώπους να μιλούν ωραία. Τίποτε δεν τους ξεχωρίζει τόσο από τους μη Έλληνες όσο τους ξεχωρίζει αυτή η αληθινά άπληστη τάση. Ακόμη και το πάθος από εμφανίζονται στην σκηνή απαιτούσαν να μιλάει ωραία, και άκουγαν με έκσταση την μη φυσικότητα των δραματικών στίχων. Στη φύση, το πάθος είναι τόσο τσιγκούνικο σε λόγια, τόσο βουβό και αμήχανο. Ή όταν βρίσκει λόγια είναι τόσο συγκεχυμένο και ά-λογο, ντρέπεσαι τόσο πολύ για τον εαυτό σου. Χάρη στους Έλληνες εξοικειοθήκαμε με αυτή τη μη φυσική θεατρική σύμβαση.
Κάποιος πήγε σε έναν νέο σοφό και του είπε: “Ιδού κάποιος πο πρόκειται να διαφθαρεί από τις γυναίκες. Ο σοφός κούνησε το κεφάλι του και χαμογέλασε. Οι άνδρες είπε, είναι αυτοί που διαφθείρουν τις γυναίκες. Κι όλες οι ελλείψεις των γυναικών πρέπει να τις καλύπτουν και να τις πληρώνουν οι ίδιοι οι άνδρες. Γιατί ο άνδρας δημιουργεί για τον εαυτό του την εικόνα της γυναίκας και οι γυναίκα πλάθει τον εαυτό της σύμφωνα με αυτή την εικόνα”.
(Photo by Milo Manara)
Τα θηλυκα βρίσκουν στα παιδιά τους μία ικανοποίηση της επιθυμίας τους να κυριαρχούν, βρίσκουν μία ιδιοκτησία, μία απασχόληση, βρίσκουν κάτι το οποίο καταλαβαίνουν απόλυτα, κάτι με το οποίο μπορούν να φλυαρίσουν. Το σύνολο όλων αυτών των πραγμάτων είναι η μητρική αγάπη που μπορεί να συγκριθεί με αυτή του καλλιτέχνη με το έργο του.
(painting by Natalia Tejera)
Το πάθος είναι καλύτερο από τη στωικότητα και την υποκρισία, η ειλικρίνεια, ακόμη και στο κακό, είναι καλύτερη από το να χάνεσαι μέσα στην ηθικότητα της παράδοσης, ο ελεύθερος άνθρωπος μπορεί να είναι καλός ή κακός, αλλά ο ανελεύθερος άνθρωπος είναι όνειδος για την φύση και δεν έχει μερίδιο σε καμιά ουράνια ή επίγεια παρηγοριά. Τέλος, όποιος θέλει να γίνει ελεύθερος, πρέπει να γίνει ελέυθερος από μόνος του. Η ελευθερία δεν πέφτει ποτέ σαν θαυμαστό δώρο στα χέρια κανενός (Richard Wagner in Bayreuth, p. 92)
(photo by Gallery Saachi)
Για να γίνει δέντρο μία θεωρία πρέπει να την πιστέψουν για κάμποσο καιρό, για να την πιστέψουν πρέπει να γίνει αδιάψευστη. Το δέντρο χρειάζεται καταιγίδες, αμφιβολίες, σκουλήκια και κακίες για να μπορέσει να φανερώσει το είδος και την δύναμη του σπόρου του, ας σπάσει αν δεν σπάσει δεν είναι αρκετά δυνατό. Αλλά ένας σπόρος μπορεί μόνο να καταστραφεί όχι να απορριφθεί.
photo by Kerry Darlinkgton
Η έκταση του ηθικού στοιχείου. Την εικόνα που βλέπουμε για πρώτη φορά την κατασκευάζουμε αμέσως με την βοήθεια όλων των παλιών εμπειριών μας. Όλες οι βιωμένες εμπειρίες είναι ηθικές εμπειρίες, ακόμη και στην περιοχή της αισθητηριακής αντίληψης.
Photo by pinterest)
Ο εγωισμός είναι ο νόμος της προοπτικής της αντίληψης, που κάνει αυτό που είναι κοντά να φαίνεται μεγάλο και βαρύ, όσο απομακρύνεται κανείς τόσο μειώνεται το μέγεθος και το βάρος όλων των πραγμάτων.
(Photo by pinterest)
Βρέχει και εγώ σκέφτομαι τους φτωχούς, που τώρα σφίγγονται ο ένας κοντά στον άλλο μαζί με τις πολλές έγνοιες τους και χωρίς να είναι καθόλου εξασκημένοι στο να τις κρύβουν. Ο καθένας είναι έτοιμος και πρόθυμος να βλάψει τον άλλο και να δημιουργήσει για τον εαυτό του, έστω και με κακό καιρό, ένα αξιοθρήνητο αίσθημα ευδαιμονίας. Αυτό και μόνο είναι η φτώχεια των φτωχών.
(photo by Karakulia)
Α: Απομακρύνεσαι όλο και πιο γρήγορα από τους ζωντανούς. Σύντομα θα σε διαγράψουν από τους καταλόγους τους.
Β: Αυτός είναι ο μόνος τρόπος να αποκτήσεις το προνόμιο των νεκρών.
Α: Ποιο προνόμιο;
Β: Να μην πεθαίνεις πια
(photo by Toby Dixon)