«Μπορεί φτάνει να κάνει υπομονή κι να έχει έναν στόχο»
Το ντοκιμαντέρ «Μισή Γυάρδα» εστιάζει στην καθημερινότητα μιας ομάδας εφτά Αιγύπτιων ψαράδων, οι οποίοι εργάζονται και διαμένουν σε ένα αλιευτικό σκάφος για 9 μήνες τον χρόνο, όπως χιλιάδες άλλοι ομοεθνείς τους ανά την Ελλάδα.
Από το 1981, η διακρατική συμφωνία Ελλάδας – Αιγύπτου δίνει τη δυνατότητα σε χιλιάδες Αιγύπτιους κάθε χρόνο να εργαστούν ως εποχιακοί εργάτες στα ελληνικά αλιευτικά σκάφη. Αυτοί ουσιαστικά αποτελούν και την καρδιά της ελληνικής αλιείας. Το σκάφος είναι το προσωρινό τους «σπίτι» κι εκεί αναπτύσσουν όλες τους τις δραστηριότητες. Σκηνές ψαρέματος αλλά και πρακτικών καθημερινής διαβίωσης στο καΐκι, ρίχνουν φως σε άγνωστες πτυχές της ζωής των ανδρών μέσα στη θάλασσα, μακριά από τις οικογένειές τους, δίπλα στα βιαστικά βλέμματα των περαστικών, τα φώτα και τη ζωή γύρω από το σκάφος.
«Στην αρχή ήταν επιφυλακτικοί. Πρόκειται για Αιγύπτιους ψαράδες που έρχονται για κάποιους μήνες ή και χρόνια στην Ελλάδα, μένουν και εργάζονται εδώ και τα λεφτά που παίρνουν τα στέλνουν στις οικογένειές τους. Αυτό που έκανα ήταν να είμαι ένας απλός παρατηρητής, προσπαθούσα να μην καταλάβουν καν την παρουσία μου. Τους έβλεπα που έπλεναν τα ρούχα τους, που προσεύχονταν, που έτρωγαν, αλλά αυτό που τους έλειπε, όπως είναι αναμενόμενο, ήταν ο προσωπικός χώρος. Ωστόσο, ούτε μια φορά δεν τους
άκουσα να παραπονιούνται. Έκαναν υπομονή, ήταν σιωπηλοί, αλλά χαμογελαστοί και με μια στωικότητα που θα την ζηλεύαμε κι εμείς».
«Όλη την ημέρα τους την περνούσαν μέσα στο καΐκι, από νωρίς στις 5 το πρωί πήγαιναν για την ψαριά κι όταν γυρνούσαν κι ερχόταν η ώρα της ξεκούρασης δεν έβγαιναν έξω για να μην ξοδέψουν καθόλου χρήματα. Για να έχουν να στείλουν στην οικογένειά τους. Το ντοκιμαντέρ το ξεκίνησα από περιέργεια αλλά στο τέλος μου έμαθε να είμαι ικανοποιημένος με όσα έχω και να χαίρομαι με αυτά».
