O Deepak Kanegaonkar είναι γενικός διευθυντής της εταιρίας Vishudda Rasayanee από την ίδρυσή της. Η εταιρία εδρεύει στο Μομπάι της Ινδίας, και δραστηριοποιείται στον κλάδο των χημικών και ελαίων. Παραδόξως παρασκευάζει δύο παγκοσμίου κλάσης πολυτελή αρώματα. Το Urvâshi και το Lata. Το Urvâshi πωλείται μόνο σε μερικά επιλεγμένα καταστήματα στην Γαλλία, δεν είνα κάν διαθέσιμο στην Ινδία, και κοστίζει €130 στην ασημένια χειροποίητη συσκευασία. Έχει ένα κρεμώδες άρωμα μαζί με ένα απαλό άρωμα από το λουλούδι Morga, αναδύοντας όλο τον αισθησιασμό και το μυστήριο της ενδοχώρας της Ινδίας. Το Lata πήρε το όνομά του απο την θρυλική τραγουδίστρια Lata Mangeshkar , και είναι αποκλειστικά διαθέσιμο στην Ινδία κατακτώντας τον τίτλο του πιο ακριβού αρώματος στην Ινδία.
Το πλασάρισμα του αρώματος το 1997, ήταν ένα εγχείρημα να επεκταθούν οι δραστηριότητες της εταιρίας χημικών. Ο Deepak είχε εξαιρετική δυσκολία να πείσει οποιονδήποτε να αγοράσει το προϊόν του. Οι πρώτοι δειγματισμοί στην Ευρώπη ήταν αποθαρρυντικοί, μάλιστα σχόλια δύο ελβετών ανέφεραν οτι μύριζε σαν… σκύλος. Ύστερα από μερικές προσπάθειες όμως τα κατάφερε. Ωστόσο τα προβλήματα δεν σταμάτησαν εκεί. Το κύριο συστατικό του Urvâshi ήταν γνήσιο εκχύλισμα από Chandan, ένα μοναδικό φυτό από τηνα Καρνατάκα. Αυτό το συστατικό ελέγχεται αυστηρά απο την Ινδική κυβέρνηση με αποτέλεσμα να μην μπορεί να χρησιμοποιηθεί από άλλους αρωματοποιούς, αλλά ούτε να υποκατασταθεί από άλλο συστατικό. Ο Deepak έπρεπε να παλέψει σκληρά για να υπερνικήσει τα νομικά θέματα τόσο για την εξαγωγή του όσο και για την εισαγωγή του στην Γαλλία, κυρίως εξαιτίας του ιδιαίτερου συστατικού που περιείχε το προϊόν.
Το όνομα του brand προέρχεται από την μυθολογία των Hindi και συνοδεύεται από εμπνευσμένους μύθους και ιστορίες. Εάν είναι αλήθεια ότι τα brands ολοκληρώνονται με τις ιστορίες τους, τότε το Urvâshi είχε εξαιρετικές πιθανότητες επιτυχίας. Σε κάθε στάδιο της έναρξης της νέας προσπάθειας ο Deepak συνάντησε τον σκεπτικισμό και την αντίσταση, και στο εξωτερικό αλλά και στην χώρα του. Σχεδόν κανένας δεν πίστευε ότι μία ινδική εταιρία θα μπορούσε να πουλήσει ένα άρωμα, και μάλιστα πολυτελή στην Γαλλία. Ο Ινδός πρέσβης στην Γαλλία παρομοίασε το εγχείρημα του Deepak με το να προσπαθήσεις να πουλήσεις ινδικά F-16 στις Η.Π.Α. (Η άποψή του άλλαξε μετά την συνάντησή του με τον Deepak αναλαμβάνοντας μάλιστα την εκδήλωση λανσαρίσματος του αρώματος στην κατοικία του στο Παρίσι).
Δεν είναι δύσκολο να καταλάβουμε γιατί υπήρχε τόση αρνητική αντίδραση. Για περίπου έναν αιώνα, τα αρώματα πωλούνταν κάτω από τα brands Γαλλικών ή Ιταλικών οίκων, με αποτέλεσμα ο κλάδος να ήταν ερμητικά θωρακισμένος για κάθε νέο-εισερχόμενο. Η αγορά των αρωμάτων είναι υψηλού κέρδους αλλά και απόλυτα ευαίσθητη σε επώνυμα προϊόντα. Η ειρωνία ήταν ότι όλοι αυτοί οι οίκοι αναζητούσαν πάντα την έμπνευσή τους στην Ανατολή. Επιτυχημένα brands όπως το Opium του Yves Saint Laurent, το Shalimar και το Samsara του Guerlain κ.α. στήριξαν την στρατηγική του marketing στους Ασιατικούς μύθους και φαντασία, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο.
Photo : Rasmus Gjørret, google