‘Εχουν περάσει πέντε χρόνια από την αρχή του πολέμου στην Συρία. Κατά την διάρκεια των συρράξεων έχουν εκτοπιστεί εκατομμύρια παιδιά ενώ για όσα έχουν παραμείνει στην χώρα η δυνατότητα πρόσβασης στην εκπαίδευση είναι πολύ περιορισμένη.
Ακόμη και τα ίδια τα σχολεία δέχονται κατά καιρούς επιθέσεις ενώ οι εκπαιδευτικοί προσπαθούν με ελάχιστα εφόδια για την παροχή εκπαίδευσης σε παιδιά.
Ο Σύρος μαθητής Αλί Khaled Stouf πρέπει να κάνει πολλά βήματα κάτω από το έδαφος, όπου εκεί σε μια σπηλιά λειτουργεί ένα ιδιότυπο σχολείο.
Το ‘’σχολείο’’ λειτουργεί τέσσερις ώρες κάθε πρωί. Γίνεται μάθημα αραβικών, αγγλικών, μαθηματικών και θρησκευτικών. Δεκάδες παιδιά κάθονται στο έδαφος σε έναν υπόγειο χώρο στην βορειοδυτική επαρχία Ιντλίμπ της Συρίας για να κάνουν μάθημα.
« Κάνω μάθημα σε μια σπηλιά. Οι συνθήκες δεν είναι πολύ καλές, αλλά ο καθηγητής και η σύζυγος του μας φέρονται πολύ καλά.Καθόμαστε στο έδαφος και συχνά δεν βλέπουμε ξεκάθαρα, διότι είναι σκοτάδι» , λέει το 14χρονο αγόρι.
Ο δάσκαλός του Μοχάμεντ και η σύζυγός του, άνοιξαν ένα υπόγειο στο σπίτι τους για να διδάξουν περίπου 100 παιδιά, των οποίων οι οικογένειες έχουν εκτοπιστεί από τη συριακή σύγκρουση.
Όπως λέει ο Μοχάμεντ κατά τη διάρκεια του χειμώνα, επι έξι μήνες το ''σχολείο'' πλημμυρίζει, όταν βρέχει, αναγκάζοντάς τον να διδάξει έξω ή σε μια σκηνή, παρόλο που ο ίδιος προτιμά το υπόγειο για λόγους ασφαλείας.
«Πιστεύουμε ότι το σπήλαιο είναι το ασφαλέστερο μέρος από βομβαρδισμούς και τις αεροπορικές επιδρομές και ότι εκεί κάτω όλοι οι μαθητές είναι ασφαλείς» λέει.
«Πιστεύουμε ότι το σπήλαιο είναι το ασφαλέστερο μέρος από βομβαρδισμούς και τις αεροπορικές επιδρομές και ότι εκεί κάτω όλοι οι μαθητές είναι ασφαλείς» λέει.
Στην πόλη Maarat al-Numan οι αίθουσες διδασκαλίας σε πολλά σχολεία έχουν καταρρεύσει από τους βομβαρδισμούς. Στην κατεστραμμένη περιοχή, οι τοίχοι ενός σχολείου έχουν επισκευαστεί και έτσι το σχολείο έχει σήμερα περίπου 250 μαθητές.
«Ο πόλεμος έχει επηρεάσει την εκπαίδευση μαζικά. Τα περισσότερα σχολεία, αν δεν έχουν καταρρεύσει, έχουν καταστραφεί," λέει ο σχολικός επόπτης Αμπντουλατίφ αλ- ραχουμ .
«Οι μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε είναι τα πολεμικά αεροσκάφη, τα οποία δεν εγκαταλείπουν ποτέ τον ουρανό. Αυτό ανησυχεί πάντα τους μαθητές" σημειώνει.
