Σκύλοι αιμοδότες

 
Τον περασμένο Ιούνιο η φίλη μου η Νινέττα, ενεργή εθελόντρια στη φιλοζωική Βριλησσίων, με πήρε τηλέφωνο να με ενημερώσει πως αν θέλω μπορώ να πάω τον σκύλο μου στο Αττικό νοσοκομείο ζώων για δωρεάν εξέταση αίματος προκειμένου να βρούμε την ομάδα αίματος του και να τον βάλουμε στη λίστα των σκύλων που μπορούν να δώσουν αίμα. Δεν το σκέφτηκα πολύ, πήρα το Misoy μου και πήγαμε με το φίλο μου τον Δημήτρη στο Αττικό όπου βρισκόταν ήδη η Νινέττα με το Noche της. Την επόμενη μέρα με πήραν τηλέφωνο και μου είπαν την ομάδα αίματος του – που έτυχε να είναι κι η ίδια με του Noche – την οποία έγραψα στο βιβλιάριο του.
 

Οι προϋποθέσεις για να γίνει κάποιος σκύλος εθελοντής αιμοδότης είναι να είναι πάνω από 25 κιλά, να έχει κανει εξέταση αίματος το πολύ 6 μήνες πριν την ημέρα της αιμοδοσίας η οποία να είναι αρνητική στο καλαζάρ και να είναι από ενός έως επτά ετών. Ο Misoy είναι 3 ετών και 35 κιλά. Στα ίδια κυβικά είναι κι ο Noche, αλλά λίγο μικρότερος ηλικιακά.

Την πρώτη φορά το αίμα ήταν για τον Ρωμαίο, έναν πανέμορφο αγαθό γίγαντα, ράτσας Καυκάσου, που η Γωγώ τον βρήκε παρατημένο, πεινασμένο αλλά φαινομενικά υγιή, δύο μήνες πριν από εκείνη την ημέρα. Δυο μήνες ύστερα όμως τον πήγε τρέχοντας στον κτηνίατρο αφού σωριάστηκε ξαφνικά κι οι εξετάσεις έδειξαν πως έχει πολύ χαμηλό αιματοκρίτη, καλαζάρ και ερλίχεια. Υπήρχε ελπίδα όμως, αν ανέβαινε ο αιματοκρίτης, να ξεκινούσε θεραπεία και για τις δύο ασθένειες. Όσοι έχουμε εμπειρία με σκύλους εξάλλου, ξέρουμε πως κι οι δύο αυτές οι ασθένειες είναι αντιμετωπίσιμες, αρκεί να εντοπιστούν έγκαιρα.

Έτυχε να τον φέρουν σε μια κτηνιατρική κλινική κοντά στο σπίτι μου οπότε φτάσαμε πριν καν έρθουν η Γωγώ με τον Ρωμαίο. Η διαδικασία είναι απλή και γρήγορη. Δίνουν μία μικρή δόση ηρεμιστικού στον αιμοδότη και μόλις χαλαρώσει του περνάνε μία σύριγγα στη φλέβα στο πόδι ή στον λαιμό και μετά από 20 λεπτά έχουν γεμίσει μία φιάλη 450 ml. Άφησα το Μisoy στην κλινική όταν ξεκίνησε η μετάγγιση και έφυγα να πάω να πάρω τη Νινέττα με το Noche της γιατί εκείνες τις ημέρες είχε το αμάξι της στο συνεργείο. Μέχρι να επιστρέψω, φυσικά έιχε ολοκληρωθεί η μετάγγιση από το Misoy στη φιάλη και πλέον ο Ρωμαίος είχε ξεκινήσει να παίρνει το αίμα από τη φιάλη. Έτυχε μάλιστα ο Ρωμαίος να έχει και την ιδια αίματος με τους δικούς μας σκύλους! Χρειαζόταν άλλες δύο φιάλες όμως. 

Μολονότι δεν είχε βρεθεί άλλος αιμοδότης, εμφανίστηκαν πολλοί άνθρωποι με μεγαλόσωμους σκύλους οι οποίοι ήταν πρόθυμοι να έρθουν να κάνουν εξέταση αίματος στους σκύλους τους κι αν είχαν την ίδια ομάδα αίματος με το Ρωμαίο, να έδιναν. Την επόμενη μέρα πήρε το αίμα του Noche και κάπως σα να πήρε τα πάνω του οπότε του ξεκίνησαν τη θεραπεία για το καλαζάρ. Την 3η μέρα μία γυναίκα με 2 σκύλους αιμοδότες πήγε κι έδωσε 2 φιάλες ακόμη. Τις πήρε κι αυτές.

Ο Ρωμαίος όμως δυστυχώς ξεψύχισε την επόμενη ημέρα μισή ώρα πριν πάνε στην κλινική οι κτηνίατροι. Είχαν ήδη πειραχτεί τα όργανα του μάλλον…

Λυπηθήκαμε πολύ όλοι γιατί ήταν πολύ καλός σκύλος και περήφανος, δε παραπονιόταν παρ’όλη την ταλαιπωρία… Η Γωγώ κάλυψε τα έξοδα μετακίνησης μου και ήταν πολύ ευγνώμων για όλες μας.

Ο Noche όμως είχε ξαναδώσει αίμα ήδη 3 φορές κι εκείνοι οι σκύλοι σώθηκαν!

 

Αν διαβάζεις αυτές τις γραμμές κι έχεις μεγαλόσωμο υγιή σκύλο σκέψου το κι εσύ…
Φαντάσου να χρειαστεί ο δικός σου σκύλος αίμα. Δε θα ήθελες να βρεθεί ένας δωρητής να του σώσει τη ζωή όπως κάνουν οι άνθρωποι μεταξύ τους;