"Kαι πως τα καταφέρατε;"
με ρώτησε ο μικρός μαθητής σε ένα από τα δημοτικά σχολεία, τα οποία επισκεπτόμουν.
Μια ερώτηση που έκανε την σκέψη μου να ανατρέξει στην πρώτη στιγμή που άνοιξα τα μάτια μου, μετά από το ατύχημα. Μου θύμισε πολλά και πολλούς…
Είναι αυτές οι ερωτήσεις που σε κάνουν να συνειδητοποιήσεις το που ήσουν και που είσαι. Αν έχεις εξελιχθεί ψυχικά ή όχι…
Του απάντησα με την εξής φράση: "τα κατάφερα με την αγάπη".
Την αγάπη που έχω εγώ για εμένα. Το να θέλω να είμαι καλά.
Αφού λοιπόν θέλω και επομένως προσπαθώ να γίνω καλά, τότε θα έρθει και η βοήθεια της οικογένειας και των φίλων.
Έτσι ξεκίνησε και η συγγραφή του βιβλίου ‘’Το Όνειρο’’. Ήταν μια ιδέα που σκέφτηκα μέσα από τις επισκέψεις μου σε σχολεία. ‘
Ήθελα να περιγράψω στους μικρούς μαθητές μια ιστορία όμορφη, η οποία δεν θα ξεχαστεί μετά το πέρας της επίσκεψης μου, με ένα πολύ ευαίσθητο μήνυμα, ιδιάζουσας σημασίας, που θα τους ακολουθεί σε όλη τους την ζωή. Τον τίτλο τον εμπνευστήκαμε μαζί με την Έλενα Θωίδου, με την οποία μαζί γράψαμε το παραμύθι αυτό, θέλοντας να δείξουμε στα παιδιά ότι πρέπει να έχουν στόχους στη ζωή τους και μέσα από αυτούς θα εξελίσσονται ανεξαρτήτως του αποτελέσματος. Το βιβλίο προτρέπει να ονειρευτούμε. ‘’Ονειρέψου’’. Τίποτα πιο σύνθετο, τίποτα πιο απλό! Όλοι μπορούν να ονειρεύονται. Σωστά;
Πιστεύω πως μια ιστορία μπορεί να εμπνεύσει άλλους ανθρώπους. Όταν ακούμε ιστορίες ή τις διαβάζουμε, βάζουμε τον εαυτό μας στη θέση του ήρωα μέσω της φαντασίας μας! Αν την φανταστούμε μεταφράζοντας σωστά την αλληγορία, τότε το πρώτο πράγμα που θα συμβεί είναι να σε εμπνεύσει. Πηγή έμπνευσης για μένα, είναι πάντα η αγάπη μου για το καλό! Η δίψα του να ζήσω και να ονειρευτώ και να δημιουργήσω. Όσο για το δικό μου όνειρο; Να μεταλαμπαδεύω την έμπνευση για ζωή που έχω στους συνανθρώπους μου, όπως και εγώ την έλαβα από αυτούς όταν την χρειαζόμουν…
